Ion Tiginyanu បានបញ្ចប់ការសិក្សាពីវិទ្យាស្ថានរូបវិទ្យា និងវិស្វកម្មទីក្រុងមូស្គូក្នុងឆ្នាំ 1978។ គាត់បានទទួលបណ្ឌិតរបស់គាត់។ សញ្ញាប័ត្រផ្នែករូបវិទ្យា Semiconductor ពីវិទ្យាស្ថានរូបវិទ្យា Lebedev ទីក្រុងមូស្គូក្នុងឆ្នាំ 1982 គាត់បានបញ្ចប់គម្រោងស្រាវជ្រាវនៅសាកលវិទ្យាល័យបច្ចេកទេស Darmstadt ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ក្នុងនាមជាអ្នកស្រាវជ្រាវ Alexander von Humboldt (1995/96, 1998/99) និងនៅសាកលវិទ្យាល័យ Michigan ក្នុង Ann Arbor សហរដ្ឋអាមេរិក (2000/2001) ។
ពីឆ្នាំ 1998 ដល់ឆ្នាំ 2004 គាត់បានបម្រើការជាសាកលវិទ្យាធិការរងនៃសាកលវិទ្យាល័យបច្ចេកទេសនៃម៉ុលដាវី។ នៅឆ្នាំ 2004 គាត់ត្រូវបានជ្រើសរើសជាអនុប្រធាន ហើយនៅឆ្នាំ 2019 - ជាប្រធានបណ្ឌិត្យសភាវិទ្យាសាស្ត្រនៃម៉ុលដាវ៉ា ជាកន្លែងដែលគាត់បានអនុវត្តវេទិកាទំនាក់ទំនងដែលមានគោលបំណងក្នុងការសន្ទនាបែបវិទ្យាសាស្ត្រប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនៅក្នុងសហគមន៍សិក្សាក៏ដូចជារវាងអ្នកស្រាវជ្រាវ និងសង្គម។
ចំណាប់អារម្មណ៍ស្រាវជ្រាវរបស់សាស្រ្តាចារ្យ Tiginyanu គឺទាក់ទងទៅនឹងបច្ចេកវិទ្យាណាណូ និងវិទ្យាសាស្ត្រសម្ភារៈ។ លោកមានការបោះពុម្ពកាសែតជាង ៤០០ និងប៉ាតង់បច្ចេកវិទ្យាចំនួន ៥២។ គាត់បានបង្កើតការសាកថ្មលើផ្ទៃ និង electrodeposition លោត ហើយបានបង្កើតសម្ភារៈសិប្បនិម្មិតដំបូងដែលមានលក្ខណៈសម្បត្តិ hydrophobic/hydrophilic ពីរ (ហៅថា Aerogalnite សូមមើល នៅទីនេះ) Tiginyanu ទទួលបានពានរង្វាន់ "អ្នកបង្កើតឆ្នើម" ពីអង្គការកម្មសិទ្ធិបញ្ញាពិភពលោក។ គាត់គឺជាសមាជិកនៃ Academia Europaea និង European Academy of Sciences and Arts សមាជិកកិត្តិយសនៃ Romanian Academy សមាជិកនៃសង្គមអន្តរជាតិសម្រាប់ Optics និង Photonics (SPIE) ជាដើម។